لغت نامه دهخدا
- واجب کفائی ؛ ( در اصطلاح فقه ) امری واجب که چون یک یا چند تن آن را انجام دهند اجرای آن از عهده دیگران ساقط شود. مانند نماز میت و جهاد. مقابل واجب عینی مانند نماز و زکوة و روزه و جز آنها. ( از یادداشت مؤلف ). ورجوع به واجب شود.
کفائی
- واجب کفائی ؛ ( در اصطلاح فقه ) امری واجب که چون یک یا چند تن آن را انجام دهند اجرای آن از عهده دیگران ساقط شود. مانند نماز میت و جهاد. مقابل واجب عینی مانند نماز و زکوة و روزه و جز آنها. ( از یادداشت مؤلف ). ورجوع به واجب شود.
