لغت نامه دهخدا
کتاف. [ ک ُ ] ( ع اِ ) درد شانه جای. ( منتهی الارب ). درد کتف. ( از اقرب الموارد ).
کتاف. [ک َت ْ تا ] ( ع ص ) جنباننده شانه را. ( منتهی الارب ). فالگیر با کتف و او کسی است که در شانه می نگرد و با آن فال گویی می کند. ( از اقرب الموارد ). شانه بین. کت بین. آنکه از نگاه بشانه فال گوید. ( از ناظم الاطباء ).
