پتت

لغت نامه دهخدا

پتت.[ پ ِ ت َ ] ( اِ ) توبه. استغفار. ( برهان ). پشیمانی. اصل پهلوی آن پَتِت است.

فرهنگ عمید

۱. توبه، استغفار.
۲. (اسم ) توبه نامه.

فرهنگ فارسی

پنج پتت ( توبه نامه ) در آیین زردشتی معروف است ۱ - پتت آذرباد ۲ - پتت پشیمانی . ۳ - پتت ایرانیک ( ایرانی ) . ۴ - خود پتت ( توبه نزد خود ) ۵ - پتت ودرد کان ( گذشتگان ) که پتت روانی نیز گویند .
( اسم ) پشیمانی توبه استغفار.
( پ ت ت ) ( اسم ) علامت اختصاری پست و تلگراف و تلفن .

دانشنامه آزاد فارسی

پَتِت
توبه از کژرفتاری و کارهای ناروا. همچنین طلب آمرزش برای درگذشتگان در آیین زَردُشت . چهار توبه به زبان پَهلَوی می شناسیم . پَتِت آذَرباد مِهرِسپَندان (پتِت پشیمانی )، پتِت ایرانیک ، پتِت خود یا خودپتِت و پتِت وِدُردِگان (استغفار برای درگذشتگان )، که پتِت روانی هم خوانده می شود.