پاپیته

لغت نامه دهخدا

پاپیته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) قسمی حبوب از نوع باقلی که دانه های آن 1/5 درصد حاوی استریکنین است.

فرهنگ عمید

گیاهی از نوع باقلا با برگ های درشت بیضی که دانه های آن دارای مادۀ استریکنین است.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی از تیر. لوگانیها که بعضی از گونه هایش بشکل درختچه نیز میباشد . برگهایش بیضوی شکل و ۳ تا ۵ رگبرگ اصلی بمحاذات دمبرگ آن در طول برگ قرار دارد باقلای اجناز باقلای مسهل هندی .
قسمی از حبوب از نوع باقلی که دانه های آن ۱/۵ درصد حاوی استریکنین است

دانشنامه آزاد فارسی

پاپِئتِه (Papeete)
بندر و مرکز اداری در پولینزی فرانسه، در ساحل شمال غربی تاهیتی، با ۱۱۱,۴۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳).