لغت نامه دهخدا هوکش. [ هََ / هُو ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کشنده هو. || ( اِ مرکب ) مرهم که بر جراحت ضماد کنند التیام را. ضماد. ( یادداشت مؤلف ).
