مشت خوردن

لغت نامه دهخدا

مشت خوردن. [ م ُ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) مضروب شدن. دریافت کردن ضربه مشت. صدمه دیدن از ضربه مشت :
بخوردم یکی مشت زورآوران.سعدی.- مشت بر دهان خوردن ؛ اصابت مشت بر دهان :
از دست تو مشت بر دهان خوردن
خوشتر که ز دست خویش نان خوردن.سعدی.