لغت نامه دهخدا صات. ( ع اِ ) صیت. آوازه. || ( ص ) رجل صات ؛ مرد سخت آواز و همچنین حمار صات ، و اصل آن صَوِت بکسر عین الفعل است مانند رجل مال ٌو نال ٌ؛ یعنی کثیر المال و النوال. ( منتهی الارب ).
