خیر کافی

لغت نامه دهخدا

خیرکافی. [ خ َ رِ ] ( اِخ ) حمیدالدین. یکی از شعرای دوره سلجوقی است که در رباعی زیر مورد هجو علی شطرنجی شاعر زمان خود قرار گرفته است :
خیرکافی چو ناصرخسرو
کرد خود را لقب حمیدالدین
لقب آن بر این چگونه سزد
که گه آن به از محاسن این.( از لباب الالباب چ قزوینی ج 2 ص 202 ).