دانشنامه اسلامی
از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) درباره امام علی (علیه السّلام) نقل شده است:حُبُّ عَلِیٍّ حَسَنَةٌ لَا یَضُرُّ مَعَهَا سَیِّئَةٌ وَبُغْضُ عَلِیٍّ سَیِّئَةٌ لَا یَنْفَعُ مَعَهَا حَسَنَة.«دوستی علی حسنه ای است که با داشتن آن، سیئه زیانی نمی رساند و دشمنی علی سیئه ای است که با وجود آن حسنه سودی ندارد.» اولاً: مقصود از این روایت که می گوید: با وجود عشق و محبت علی (علیه السّلام) هیچ گناهی ضرر نمی رساند، چیست؟ثانیاً: آیا انسان بدون این که نماز و اعمال واجب دیگری را انجام دهد و فقط محبت علی (علیه السّلام) را داشته باشد کافی است؟اگر کاربرد محبت علی (علیه السّلام) تا این حد است؛ پس ایمان به خدا و پیامبر و همه عقاید دینی و تکالیف و احکام شرعی ساقط است و غیر از دوستی علی (علیه السّلام) در شریعت اسلام چیزی دیگر باقی نمی ماند! یا مقصود چیزی دیگر است؟
نقد و بررسی شبهه
این شبهه در دو قسمت قابل بررسی است:قسمت اول: تبیین مقصود روایت.قسمت دوم: عدم سقوط انجام بقیه تکالیف با وجود عشق و محبت علی (علیه السّلام).
بررسی طرق نقل روایت
قبل از بررسی مطالب فوق، لازم است طرق این روایت را که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) نقل کرده اند؛ متذکر شویم.آیت الله العظمی مرعشی نجفی (رحمة الله علیه) در شرح احقاق الحق،
مرعشی نجفی، سیدشهاب الدین، شرح احقاق الحق، ج۷، ص۲۵۸.
...
