دانشنامه اسلامی
نویسنده موضوع اسباب نزول را در مکتب شیعه مورد بررسی قرار داده و راز غیبت عالمان این مکتب از این حوزه را یادآور می شود. به اعتقاد نویسنده اختصاص بابی مستقل به اسباب نزول زاییده جامعه سنی است اما در مکتب شیعی هیچ گاه اسباب نزول بصورت مستقل و جدا از سایر روایات تفسیری مورد بحث واقع نشده است. نویسنده بر این باور است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم و ائمه اهل البیت علیهم السّلام اهتمام ویژه ای به بیان اسباب نزول آیات قرآنی داشتند. از این رو پندار کسانی را که معتقدند ایشان نسبت به موضوع مذکور توجهی نداشته اند مردود می داند. نویسنده یادآور می شود که بذر اولیه بحث از اسباب نزول را خود پیامبر افشاند و حضرت بر آگاهی مسلمانان از اسباب نزول اهتمام ویژه ای مبذول می داشت. البته این بدان معنا نیست که ایشان به صورت کامل بدین موضوع پرداخته و یا بابی مستقل را بدان اختصاص داده اند بلکه به اشاراتی که باب موضوع را باز نگاه دارد اکتفا نموده تا آیندگان به تکمیل آن بپردازند. در بخشی از کتاب نویسنده از نقش ویژه علی علیه السّلام در بیان اسباب نزول پرده برداشته و احتجاجات متعدد ایشان را با اسباب نزول یادآور شده و از اهتمام ویژه ایشان به این موضوع سخن می گوید. در ادامه به دوره استقلال علم اسباب نزول از سایر روایات تفسیری اشاره شده و از طبری به عنوان نخستین مفسری که بدین امر مبادرت ورزید نام برده می شود. نویسنده در مورد مکتب شیعی یادآور می شود که علم اسباب نزول در زمان خود ائمه اهل البیت علیهم السّلام تدوین یافته و وجود منابعی شیعی که به صورت مستقل بدین موضوع پرداخته باشند را منکر می شود. در نهایت دیدگاه های جدید عالمان معاصر اهل سنت و شیعه را در مورد اسباب نزول یادآور شده و گستره و دامنه علم اسباب نزول را مورد بررسی و تحقیق قرار می دهد.
