دانشنامه اسلامی
جلال الدوله ابوطاهر بن بهاءالوله (۳۸۳-۴۳۵ق/۹۹۳-۱۰۴۴م)، پس از مرگ بهاءالدوله، از سوی سلطان الدوله حکومت بصره یافت (۴۰۳ق/۱۰۱۲م). در ۴۱۱ق/۱۰۲۰م با مشرف الدوله بر ضد سلطان الدوله عقد اتحاد بست و شاید از همین رو چون مشرف الدوله درگذشت، به نام او در بغداد خطبه خواندند. وی در آغاز به عزم بغداد روانه واسط شد، اما به دلایل نامعلوم، و شاید از بیم ترکان که در بغداد قدرت و نفوذی روزافزون داشتند، به بصره بازگشت. پس در بغداد، خطبه به نام کالیجار پسر سلطان الدوله کردند که در آن وقت در فارس با عمویش ابوالفوارس امیر کرمان می جنگید (۴۱۶ق/۱۰۲۵م). جلال الدوله بازگشت و عزم بغداد کرد، اما سپاه بغداد به مقابله آمد و در سیب از توابع نهروان، جلال الدوله را درهم شکست و او به بصره بازگشت.
شورش ترکان
با این همه سال بعد که فتنه ای در بغداد پدید آمد و ترکان سخت چیرگی یافتند و از آل بویه کس در شهر نبود، امرای بغداد جلال الدوله را فراخواندند و او چندی بعد وارد بغداد شد (۴۱۸ق/۱۰۲۷م) و خطبه به نام او خواندند.
ابن اثیر، عزالدین، الکامل، ج۹، ص۳۴۶، دارصادر، بیروت، ۱۳۹۹ق.
جلال الدوله سال های بعد را نیز چندان به آرامش سپری نکرد و همواره دچار فتنه ترکان و دفع مخالفان بود
ابن اثیر، عزالدین، الکامل، ج۹، ص۴۷۱، دارصادر، بیروت، ۱۳۹۹ق.
...
