دانشنامه اسلامی
بت فلس مثل انسانی سیاهپوست بود و درمیان کوهی قرار داشت. قبیله طَی به این بت باور بسیار داشته چنانکه برای آن قربانی و هدیه های بسیار می بردند و نذرها می کردند. جایگاه فلس در نزد ایشان چنان بود که چون خطاکاری نیز به آن پناه می برد، در امان می ماند و هیچ کس حق آزار او را نداشت.
عدی بن حاتم و بت فلس
نقل کرده اند متولی بت فلس ماده شتر زنی را از قبیله بنی علیم گرفته و آن را وقف فلس کرد. زن برای نجات شتر خود از همسایه اش کمک خواسته و او شتر وی را از متولی فلس پس گرفته و به زن برگرداند. متولی در پیشگاه بت فلس و در حضور عدی بن حاتم آن فرد را نفرین کرد اما هیچ گزندی به آن فرد از ناحیه او متوجه نشد. همین سکوت بت، باعث از بین رفتن قداست آن شد و تمام موقوفاتش به سرقت رفت. عدی با دیدن این منظره نسبت به توانمندی بت فلس دچار تردید شده و از پرستش آن دست بر برداشت.
ابوذر غفاری و بت فلس
ابوذر غفاری نقل می کند که مدت ها قبل از ایمان آوردن به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) از پرستش بت ها دست کشیده بود و دلیل خود را در ترک پرستش بت چنین بیان کرده است که روزی می بیند سگ قبیله، خود را به کنار بت فلس می رساند و بت را آلوده می کند ولی هیچ عکس العملی از بت دیده نمی شود و او به فکر می رود که چگونه بتی که نمی تواند از خود دفاع کند می تواند شایسته پرستش باشد؟
سرانجام بت فلس
...
