لغت نامه دهخدا میان قد. [ ق َ ] ( ص مرکب ) به معنی میان بالاست. ( از آنندراج ) ( از شعوری ج 2 ص 363 ). میان بالا. متوسطالقامه. که قامتی نه بلند و نه کوتاه دارد. و رجوع به میان بالا شود.
