بید سفید

لغت نامه دهخدا

بید سفید. [ دِس ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گونه ای از درخت بید. اسپیدار. صفصاف البیض. ( از واژه نامه گیاهی ص 161 ) ( از گیاهشناسی گل گلاب ص 297 ).

فرهنگ فارسی

گونه ای از درخت بید ٠ اسپیدار ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم