لغت نامه دهخدا
جرین. [ ج ُ رَ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر جرن بمعنی جائی که در آن خرما خشک کنند.
جرین. [ ج ُ رَ ] ( اِخ ) نام موضعی است میان سواج و نیر در لعباء از اراضی نجد. ( از معجم البلدان ).
جرین. [ ج َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان خدابنده لو از بخش قیدار از شهرستان زنجان. این ده در 27هزارگزی جنوب خاوری قیدار و 20هزارگزی راه مالرو عمومی قرار دارد. محلی است کوهستانی و سردسیر و 921 تن سکنه شیعی مذهب دارد. محصول آن غلات ، بن شن ، قلمستان ، انگور و میوه جات و شغل اهالی زراعت و قالیچه و گلیم و جاجیم بافی و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
جرین. [ ] ( اِخ ) قریه ای است از قرای بزینه رود زنجان قدیم النسق ملکی خرده مالک از طایفه اینانلوهوایش ییلاق و زراعت آن دیمی و آبی است و از رودخانه مشروب میشود و صیفی کاری هم میکنند. این قریه چهل وپنج خانوار سکنه دارد. ( از مرآت البلدان ج 4 ص 225 ).
