لغت نامه دهخدا
کمال قدرت او را بچشم عبرت بین
بیاوردشکر از نی ، بریشم از خرتوت.عبدالقادر نائینی ( از انجمن آرای ناصری ).|| توت شامی. ( مفاتیح ). توت ترش. فرصاد. ( مهذب الاسماء ). مؤلف آنرا شاه توت تشخیص داده اند. در فلاحت نامه چنین آمده است : و توتی دیگر سیاه که آنرا خرتوت گویند و بعضی توت شرابی یعنی جهت شراب پختن شاید و بعضی توت شامی و آن ترش طعم بود و چون دست یا جامه ای از خرتوت رنگین شود هیچ نوع بصابون وغیره رنگ آن نرود مگر بخرتوت خام بشویند برود : و آلو و ریواج و خرتوت و مانند این دهند. ( ذخیره خوارزمشاهی ). و توت ترش که او را خرتوت گویند صفرا بنشاند و معده را به از توت شیرین باشد و طبع را نرم کند. ( ذخیره خوارزمشاهی ). و آب آلوی ترش و آب خرتوت که هنوز ترش باشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
