ام اسلم

لغت نامه دهخدا

ام اسلم. [ اُم ْ م ُ اَ ل َ ] ( اِخ ) از صحابیات بود. زمان علی بن حسین ( ع ) را نیز درک کرد و چون کتابهای بسیاری خوانده بود به قاریة الکتب موصوف شد. رجوع به ریحانة الادب ج 6 ص 208 و ص 229 ذیل ام غانم شود.

فرهنگ فارسی

از صحابیات بود و زمان علی بن حسین ( ع ) را نیز درک کرد .

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] ام اسلم (صاحبة الحصاة). اُمّ أسلَم (متوفی قرن ۱ ه.ق)، یکی از سه زنی است که به صاحبة الحصاة (دارنده سنگ ریزه ها) مشهور است. جز حدیثی که کلینی در کافی درباره او نقل کرده از شرح حال و تاریخ وفات او اطلاعی در دست نیست.
از روایت کلینی معلوم می شود که امامی مذهب بلکه حامل سِرّ امامت و تا زمان امام سجاد (ع) زنده بوده و در ایام حیات آن امام از دنیا رفته است.
[ویکی شیعه] ام اسلم (صاحبه الحصاه). اُمّ أسلَم (متوفی قرن ۱ ه.ق)، یکی از سه زنی است که به صاحبة الحصاة (دارنده سنگ ریزه ها) مشهور است. جز حدیثی که کلینی در کافی درباره او نقل کرده از شرح حال و تاریخ وفات او اطلاعی در دست نیست.
از روایت کلینی معلوم می شود که امامی مذهب بلکه حامل سِرّ امامت و تا زمان امام سجاد (ع) زنده بوده و در ایام حیات آن امام از دنیا رفته است.
او را از اصحاب و راویان پیامبر (ص)، علی (ع)، حسنین (ع) و امام سجاد (ع) دانسته اند.