معنی ذات عرق | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ذات عرق. [ ت ُ ع ِ ] ( اِخ ) یاقوت گوید: ذات عرق مُهل یعنی میقات و احرام بستن گاه حاجیان عراق باشد و آن حدّ میان نجد و تهامة است. و بعضی گویند عرق کوهی است براه مکه و ذات عرق بدانجاست و اصمعی گوید قسمت مرتفع از بطن الرمّة تا خم های ذات عرق نجد باشد و عرق کوه مشرف بر ذات عرق بود و ساعدةبن جویة درشعر خود همانجا را اراده کرده است. آنجا که گوید:
لمّا رای عرقا و رجع صوته
هدراً کما هدرا لفنیق المصعب.
و دیگری گوید:
و نحن بشهب مشرف غیر منجد
و لا متهم فالعین بالدّمع تذرف.
و آن بدو منزلی مکه است.
و ابن عیینة گوید: سألت اهل ذات عرق امتهمون انتم ام منجدون فقالوا: ما نحن بمتهمین و لامنجدین. یعنی شمایان از ارض تهامه باشید یا نجد گفتند از هیچیک.و ابن شبیب گوید ذات عرق از غور است و غور از ذات عرق باشد تا اوطاس و اوطاس بر سر راه است و نجد از اوطاس است تا قریتین. و برخی گفته اند: اول تهامة از جانب نجد، مدارج ذات عرق باشد. و یکی از اهل عراق گفته است :
و نحن بسهب مشرف غیر منجد
و لامتهم فالعین بالدمع تذرف.- انتهی.رجوع به حبیب السیر ج 1 ص 271 و امتاع الاسماع ج 1 ص 112 و 344 و معجم البلدان یاقوت ج 6 ص 154 و 183 س 14 والموشح مرزبانی ص 50 و 119 و 196 و عیون الأخبار ج 1 ص 77 و 20 و ج 3 ص 18 و 28 شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ذات عِرْق: آخرین نقطه ی میقات عقیق را می گویند.
عنوان ذات عِرْق در باب حج به کار رفته است.
معرفی میقات عقیق
وادی عقیق از میقات های عمره ی تمتّع است که اهالی نجد و عراق و کسانی که عبورشان از آن مسیر است از آن جا مُحرم می شوند. به اوائل عقیق «مسلخ» به میانه ی آن «غَمْرَه» وبه اواخر آن «ذات عِرْق» گویند.
احکام احرام ازمواضع عتیق
احرام بستن از همه ی مواضع عقیق بنا بر مشهور، صحیح است.
[ویکی شیعه] ذات عِرْق، بخشی از وادی عَقیق، از میقات های حج و منزلگاه های مسیر مکه و کوفه است. در واقعه کربلا، بین امام حسین(ع) و بشر بن غالب در این مکان گفت وگویی صورت گرفت. سریه ذات عرق در سال سوم هجرت در آنجا رخ داده است.
سرزمین ذات عرق بخشی از وادی عقیق و مرز بین نجد و تهامه است و در فاصله ۹۲ کیلومتری شمال شرقی مکه قرار دارد. گفته شده ذات عرق، از نام کوهی در نزدیکی مکه گرفته شده است. این منزل بین بستان بنی عامر و غمره قرار دارد.
فقیهان شیعه وادی عقیق را میقات عراقیان و اهل شرق می دانند. وادی عقیق شامل مسلخ، غمره و ذات عرق است. بیشتر آنان احرام از هر یک از این مکان ها را جایز می دانند. شماری از آنان احرام از ذات عرق را منوط به حال اضطرار کرده اند.
[ویکی اهل البیت] ذات عرق نام منزلی است بین مکه و عراق که تا مکه دو منزل فاصله دارد و این محل، میقات احرام برای مناطق شرقی مکه است.
عرق، نام کوهی است در راه مکه وحد فاصل بین «تهامه» و«نجد» است.
عراقیون از مسیر ذات عرق وارد مکه می شوند و حاجیان عراقی در ذات عرق محرم می شوند.
این منزل، از منزلگاههایی است که سیدالشهدا پس از وادی عقیق بر آن گذشته است و یکی دو روز در این محل توقف کرده سپس خیمه ها را برچیده و به راه ادامه داده است. شاید اینجا اولین منزلگاهی بود که امام بر آن وارد شده و توقفی داشته است. امام در همین منزل با بشر بن غالب اسدی ملاقات کرد که از عراق می آمد؛ اوضاع عراق را پرسید. وی پاسخ داد: دلها با تو ولی شمشیرها بر توست. سیدالشهدا راه خویش را به سوی «غمره » که منزل بعدی بود ادامه داد. در همین منزل نامه ای به کوفیان نوشت و خبر آمدنش را در آن نگاشت و توسط قیس بن مسهر صیداوی فرستاد.
مسیر عبور امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا
[ویکی فقه] ذات عِرق. ذات عِرْق: آخرین نقطه ی میقات عقیق را می گویند.
عنوان ذات عِرْق در باب حج به کار رفته است.