حذیفه

لغت نامه دهخدا

( حذیفة ) حذیفة. [ ح َ ف َ ] ( اِخ ) آبی است کعب بن ابی بکربن کلاب را.
حذیفة. [ ح ُ ذَف َ ] ( اِخ ) ابن الابرص. رجوع به حذیفةبن الاحرص شود.
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] ( اِخ ) ابن الاحرص یا الابرص الاشجعی. از حکام اندلس است. مدت ششماه به سال 110 هَ. ق. بر آن دیار ولایت داشت. ( ترجمه عربی معجم الانساب زامباور ج 1 ص 85 ) ( الحلل السندسیة ج 1 ص 299 ).
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] ( اِخ ) ابن اسید، مکنی به ابی سریحة الغفاری. صحابی است. و بعضی حذیفةبن اسد گفته اند. وی از بیعت کنندگان تحت شجره است ، و سپس در کوفه اقامت گزید. و هم بدانجا وفات کرد. ( الاصابةج 1 ص 332 ) ( تاریخ الخلفاء ص 65 ) ( قاموس الاعلام ترکی ).
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] ( اِخ ) ابن انیس. شاعری است از عرب. ابن عبدربه شعر وی را آورده است. ( العقد الفرید چ محمد سعید عریان ج 6 صص 96-97 ).
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] ( اِخ ) ابن اوس.صحابی است. ( الاصابة ج 1 ص 332 ) ( قاموس الاعلام ترکی ).
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] ( اِخ )ابن بدر خطفی بن سلمةبن عوف بن کلیب بن یربوع خطفی ، جدجریربن عطیة خطفی. جاحظ وی را در عداد نساک و زهاد و علماء نسب شمرده است. رجوع به البیان و التبیین ج 1ص 283 شود. و در سیره عمربن عبدالعزیز ص 166 حدیثی از عمارةبن عقیل بن جریربن عطیه مذکور یاد شده است.
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] ( اِخ ) ابن بدر فزاری بن عمروبن جریةبن لوذان. رئیس قبیله بنی فزارة بود و داستان مسابقه اسب دوانی او با قیس بن زهیر که منجر به جنگ و کشتار گردید، در اخبار جاهلیت عرب یاد شده است. اسبهای حذیفه «خطار» و «حنفاء» نام داشت و دو اسب قیس «داحس » و «غبراء» نامیده میشد. رجوع به حاشیه البیان والتبیین جاحظ ج 1 ص 110 و العقد الفرید ابن عبدربه ج 6ص 18 و 19 شود. و نواده وی عیینةبن حصن بن حذیفة در جنگ احزاب شرکت کرده است. ( امتاع الاسماع ج 1 ص 218 ).
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ]( اِخ ) ابن دأب از آل دأب. جاحظ وی را در عداد نسب شناسان عرب شمرده است. ( البیان و التبیین ج 1 ص 258 ).
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] ( اِخ ) ابن عبد فقیم بن عدی بن عامربن ثعلبةبن مالک بن کنانة. نخستین کس بود که به خواندن خطبه و فرمان نسی قیام کرد. و تا چند پشت اخلافش این شغل راداشتند، و آخرین ایشان ابوثمامة جنادةبن عوف بن امیةبن قلعبن عبادبن قلعبن حذیفة بود. و آن چنان بود که در دو یا سه سال یک ماه نسی میکردند تا ماههای قمری در فصول شمسی ثابت بماند، و این کار را عرب دویست سال پیش از اسلام از یهود گرفتند. رجوع به آثار الباقیه و حاشیه التفهیم بیرونی از جلال همائی ص 225 شود.

فرهنگ فارسی

ابن الیمان خسل بن جابر عبسی قناطری مکنی به ابو عبد الله از صحابه رسول ص و راز دار وی ( ف. ۳۶ ه. ق. ) . او در جنگ نهاوند شرکت داشت و از جانب عمر بحکمرانی نصیبین منصوب گشت .
ابن عبدالمرادی جاهلیت را دریافت و شاهد فتح مصر بود

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] کلید واژه: صحابه پیامبر، حذیفه، وصیت حذیفه،
حذیفة بن الیمان العنسی است که از بزرگان اصحاب سیدالمرسلین و خاصان جناب امیرالمومنین علیهما و آلهما السلام است و یکی از آن هفت نفری است که بر حضرت فاطمه علیهاالسلام نماز گذاشتند و او با پدر و برادر خود صفوان در حرب اُحُد در خدمت حضرت رسالت پناه صلی الله علیه و آله و سلم حاضر بوده و در آن روز یکی از مسلمانان، پدر او را به گمان آن که از مشرکین است.
در اثنای گرمی جنگ شهید کرده و بنابر سری که حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم با او در میان نهاده بود به حال منافقین صحابه معرفت داشت و اگر در نماز جنازه کسی حاضر نمی شد خلیفه ثانی بر او نماز نمی گزاشت و از جانب او سال ها در مدائن والی بود، پس او را عزل کرد و حضرت سلمان رضی الله عنه والی آن جا شد، چون وفات کرد دوباره حُذیفه والی آن جا شد و مستقر بود تا نوبت به شاه ولایت امام علی علیه السلام رسید، پس از مدینه رقمی مبارک باد و فرمان همایونی به اهل مداین صادر شد و از خلافت خود و استقرار حُذیفه در آن جا به نحوی که بود اطلاع داد ولکن حُذیفه بعد از حرکت آن حضرت از مدینه به جانب بصره به جهت دفع شر اصحاب جَمَل و قبل از نزول موکب همایون به کوفه، وفات کرد و در همان مداین مدفون شد.
و از ابوحمزه ثمالی روایت است که چون حذیفه خواست وفات کند فرزند خود را طلبید و وصیت کرد او را به عمل کردن این نصیحت های نافعه فرمود: ای پسرجان من! ظاهر کن مأیوسی از آن چه که در دست مردم است که در این یأس، غنی و توانگری است و طلب مکن از مردم حاجات خود را که آن فقر حاضر است و همیشه چنان باش که روزی که در آن هستی بهتر باشی از روز گذشته، و هر وقت نماز می کنی چنان نماز کن که گویا نماز وداع و نماز آخر تو است و مکن کاری را که از آن عذر بخواهی.
و از (رجال ابن داود) و غیره نقل شده که فرموده حُذَیفه بن الیمان یکی از ارکان اربعه است. و بعد از وفات حضرت رسالت صلی الله علیه و آله و سلم در کوفه ساکن شد و بعد از بیعت با حضرت امیرالمومنین علیه السلام به چهل روز در مدائن وفات یافت و در مرض موت، پسران خود صفوان و سعید را وصیت نمود که با حضرت امیر علیه السلام بیعت نمایند و ایشان به موجب وصیت پدر عمل نموده در حرب صِفین به درجه شهادت رسیدند.
رجالیان و شرح حال نگاران ، او را با ویژگی هایی چون : نجیب زاده ، صحابی بزرگ پیامبر خدا ، رازدار پیامبر صلی الله علیه و آله و داناترینِ مردم به منافقان ستوده اند .
و گفته شده خزیمه از معدود کسانی است که پس از پیامبر صلی الله علیه و آله بر «حقّ خلافت» و «خلافت حق»، استوار ماند و از جمله کسانی بود که فریاد دفاع از خلافت علی علیه السلام را در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله سرداد و با تکیه بر عنوان و جایگاهی که پیامبر خدا به او داده بود ، گواهی داد که پیامبر صلی الله علیه و آله اهل بیت علیهم السلام را معیار شناخت حق از باطل ، معرّفی کرده است و پیشوایی را به نام آنان رقم زده است .
[ویکی فقه] حذیفه (ابهام زدایی). حُذَیفه ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • حذیفة بن فتادة، عارف قرن دوم و سوم• حذیفة بن یمان، صحابی مشهور پیامبر اکرم (صلوات الله علیه)
...