بالضروره

لغت نامه دهخدا

( بالضرورة ) بالضرورة. [ بِض ْ ض َ رَ ] ( ع ق مرکب ) ( از: ب + ال + ضروره ) بطور ضرورت. بطور لزوم. بطور حاجت. ( ناظم الاطباء ). ضرورةً. و رجوع به ضرورت شود.

فرهنگ فارسی

ناچار ناگریز لاجرم بطورلزوم : (( واحتمال دارد که سلاطین دکن بالضره باتفاق متوجه شوند ...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم