بهجه
دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
بهج (۳ بار)
«بهجة» (بر وزن لهجه) به معنای زیبایی رنگ و حسن ظاهر است که بینندگان را غرق سرور می کند.
بهجت به معنی خوش منظر است که بیننده آن شاد میشود ، باغهای خرّم که سرور آور است با آن رویاندیم ، رویانید هر گیاه خوش منظر و سرور آور را. فعل بهج را از باب کرم یکرم خوش منظر شدن، گفتهاند (اقرب الموارد).
