بنده وار

لغت نامه دهخدا

بنده وار. [ ب َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) مثل بنده.مانند بنده و عبد. ( فرهنگ فارسی معین ) :
نوشتند پس نامه ای بنده وار
از ایرانیان نزد آن شهریار.فردوسی.وز آن پس چو فرمایدم شهریار
بیایم پرستش کنم بنده وار.فردوسی.هرچه خداوند سلطان بفرماید بنده وار پیش رویم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 452 ).
دعاگوی این دولتم بنده وار
خدایا تو این سایه پاینده دار.سعدی.رضا ده به فرمان حق بنده وار
که چون او نبیند خداوندگار.سعدی.بنده وارت بسلام آیم و خدمت بکنم
ور قبولم نکنی میرسدت کبر و منی.سعدی.

فرهنگ عمید

بنده مانند، مانند بنده.

فرهنگ فارسی

مثل بنده مانند بنده و عبد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم