لغت نامه دهخدا بیکبارگی. [ ب ِ ی َ / ی ِ رَ / رِ ] ( ق مرکب ) یکباره. پاک.بالمرّة. بالکل. کلاً. ( یادداشت مؤلف ) : تهمتن بدو گفت بی بارگی بکشتن دهی تن بیکبارگی.فردوسی.ز خرگاه وز خیمه و بارگی بسازید پیران بیکبارگی.فردوسی.
