بکله

لغت نامه دهخدا

( بکلة ) بکلة. [ ب ِ ل َ ] ( ع اِ ) سرشت و طبیعت و خلقت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سرشت. ( مهذب الاسماء ). طبیعت. ( از اقرب الموارد ). || هیئت و صورت و حال. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). هیئت.( از اقرب الموارد ). ج ، بِکَل. ( از اقرب الموارد ).
بکله. [ ب َ ل َ ] ( اِخ ) تیره ای از ایل بهارلواز ایلات خمسه فارس. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 86 ).

فرهنگ فارسی

تیر. از ایل بهارلو از ایلات خمس. فارس ٠

دانشنامه عمومی

بَکله ( به لاتین: Bəklə ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان قبوستان واقع شده است. بکله ۲۸۰ نفر جمعیت دارد.