لب تخت

لغت نامه دهخدا

لب تخت. [ ل َ ت َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) بشقاب. || قسمی بشقاب. بشقاب که گودی کم دارد.

فرهنگ عمید

بشقابی که میان آن گود نباشد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) قسمی بشقاب فلزی یا چینی که گودی آن کماست .