لغت نامه دهخدا سست بخت. [ س ُ ب َ ] ( ص مرکب ) بدبخت و بی طالع. ( ناظم الاطباء ). مدبر و بدبخت. ( آنندراج ) : غمت بر سست بختان کرده لازم سست کوشی را.ظهوری.
