غله خیز

لغت نامه دهخدا

غله خیز. [ غ َل ْ ل َ / ل ِ ] ( نف مرکب ) پرغله. آنجا که غله فراوان باشد: آذربایجان غله خیز است. غله بوم. رجوع به غله بوم شود.

فرهنگ عمید

ویژگی مزرعه ای که محصول غلۀ آن زیاد باشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) جایی که در آن غله فراوان به عمل آید غله بوم : آذربایجان از ایالات غله خیزایران است .