طله
( طلة ) طلة. [ طَل ْ ل َ ] ( ع اِ ) طلاء. می خوش مزه. ( منتهی الارب ). شراب خوش طعم. ج ، طَلاّت. ( مهذب الاسماء ). || باد خوش. || مرغزار باران رسیده. || زن مرد. ( منتهی الارب ). زن. ج ، طلات. ( مهذب الاسماء ). || ( ص ) زن سالخورده. || زن بیهوده گوی. زن بدزبان. || دسترس در خوردنی و نوشیدنی. ( منتهی الارب ).
طلة. [ طِل ْ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ طَلیل. ( منتهی الارب ).
طله. [ طَل ْه ْ ] ( ع مص ) رفتن. || آهسته و نرم رفتن. ( منتهی الارب ).
طله. [ طُ ل َه ْ ] ( ع ص ، اِ ) ابر تنک ، گویند: مافی السماء طلة؛ ای مارق من السحاب. ( منتهی الارب ).
طله. [ طُل ْه ْ ] ( ع اِ ) ج ِ اَطْلَه ْ. ( منتهی الارب ).
طلهه من المال باقی مانده از شتران
