خداعه

لغت نامه دهخدا

( خداعة ) خداعة. [ خ َدْ دا ع َ ] ( ع ص ) مؤنث خداع.
- سنون خداعة ؛ سالها که در آن نمو و افزونی کمتر باشد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

مونث خداع
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشقی فال عشقی فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت فال نخود فال نخود