جفت بودن. [ ج ُ دَ ] ( مص مرکب ) پیوسته شدن و مانند هم بودن. ( ناظم الاطباء ). لنگه و تای چیزی بودن. نظیر و عدیل چیزی بودن. || استوار بودن و در جای خود قرار داشتن : در اطاق جفت است ؛ یعنی ، درست بسته شده است. || قرین و دمساز بودن : همه روز با درد و غم بود جفت ز اندیشه چون شب درآمد نخفت.فردوسی.دگر روز قیصر به بالوی گفت که امروز با اندیان باش جفت.فردوسی.بدان جایگه شاد و خندان بخفت تو گفتی که با ایمنی بود جفت.فردوسی.کاری است مرا نیکو حالی است مرا خوب با لهو و طرب جفتم و با کام و هوی یار.فرخی.
فرهنگ فارسی
پیوسته شدن و مانند هم بودن یا استوار بودن و در جای خود قرار داشتن .
