تنگز

لغت نامه دهخدا

تنگز. [ ت َ گ ِ ] ( اِ ) نام درختی است که خارهای بسیار تیز دارد و گل آن مانند گل کاسنی باشد و آتش هیزمش بغایت تند و تیز بود. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ رشیدی ). بمعنی تنگس است. ( فرهنگ جهانگیری ) ( از فرهنگ رشیدی ). رجوع به تنگس شود.

فرهنگ فارسی

نام درختی است که خارهای بسیار تیز دارد و گل کاسنی باشد و آتش هیزمش بغایت تند و تیز بود .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم