معنی تاور | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تاور. [ وَ ] ( اِ ) بمعنی عرض باشد که در مقابل جوهر است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ). || عارضه و سانحه. ( ناظم الاطباء ).
تاور. ( اِخ ) تور، نام قوم قدیمی است در جوار شبه جزیره قریم ( کریمه ) که منسوب به تورید است. ( از قاموس الاعلام ترکی ). قومی به همسایگی سکاها که درقریم امروز مسکن داشتند. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 598، 599، 602 ( «تاورها» ) و رجوع به تاوریذه شود.
تاور. ( اِخ ) فلیکس. خاورشناسی است از مردم چک که در سال 1937 م. ظفرنامه شامی را تصحیح و طبع کرد. رجوع به کتاب از سعدی تا جامی برون ترجمه علی اصغرحکمت ص 204 و 388 شود.