بربا

لغت نامه دهخدا

بربا. [ ب َ ] ( اِخ ) مسلة. ( یادداشت مؤلف ). خانه هایی است در مصر از تخته سنگهای سخت بزرگ کرده و این خانه ها به اشکال مختلف ساخته شده و در آنهاست جایهائی برای صحن و سحق و حل و عقد و تقطیر و معلوم میکند که این خانه ها برای صناعت کیمیا ( زرسازی ) ساخته شده و جمع بربا، برابی است و در این ابنیه نقوش و کتابهاست بکلدانی و قبطی که خوانده نمیشود و در این خانه ها خزائن و گنج ها بزیر زمین یافته شده است. ( الفهرست ابن الندیم ). رجوع به برابی شود.

فرهنگ فارسی

مسله خانه هایی است در مصر از تخته سنگهای سخت بزرگ کرده و این خانه ها باشکال مختلف ساخته شده و در آنهاست جایهائی برای صحن و سحق و حل و عقد و تقطیر و معلوم میکند که این خانه ها برای صناعت کیمیا ساخته شده و جمع بربا برایی است و در این ابنیه نقوش و کتابتهاست بکلدانی و قبطی که خوانده نمیشود و در این خانه ها خزائن و گنج ها بزیر زمین یافته شده است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بَرْبا ، نامی که مصریان به کلیه معابد و ابنیه کهن خوداطلاق می کردند.
بَرْبا ، نامی که مصریان به کلیه معابد و ابنیه کهن اطلاق می کردند. این قول ابن جُبیر را یاقوت نیز تأیید کرده است را یاقوت نیز تأیید کرده است.
قول یاقوت حموی در مورد بربا
به گفتة یافوت، «بربا کلمه ای قبطی است» و به بناهای محکم و کهن عهد بت پرستی که برای جادوگری به کار می رفته است، اطلاق می شود.این بناها بسیار شگفت انگیز بوده و نقاشیها و مجسمه های بسیار داشته است.
اوصاف برباها
عبداللّطیف نیز به عظمت این معابد و ابعاد موزون و حجم فوق العاده مواد به کار رفته در آن ها اشاره کرده و از کثرت کتیبه ها و نقوش و کنده کاریها و برجسته کاریهای آن ها به شگفت آمده است.
دلیل کثرت کتیبه ها و نقوش
...