جمالی اردستانی. [ ج َ ی ِ اَ دَ ] ( اِخ ) جمال الدین محمد. پیریست شوریده جان و صافی ضمیری است شیرین زبان. وی مرید پیرمرتضی اردستانی بود. دیوان او دارای چندین هزار بیت است و مثنویات عالی دارد.اسامی بعضی ازآنها بدین قرار است : کشف الارواح ، شرح الواصلین ، روح القدس ، فتح الابواب ، مهرافروز، کنزالدقایق ، تنبیه العارفین ، محبوب الصدیقین ، مفتاح الفقر، مشکوةالمحبین ، معلومات مثنویات ، استقامت نامه ، نور علی نور، ناظر و منظور،مرآت الافراد. وی در 879 هَ. ق. درگذشت. او راست : چشم در ره دار و جان بیدار و دل در انتظار تا مراد جان و دل ناگه درآید در کنار. دل دید سر زلفی شدعاشق و شیدایی گفتم که چه سر داری گفتا سر رسوایی گفتم که چه می بینی کارام نمی گیری گفتا که برو واپرس زان دلبر هرجایی عالم همه حیرانند و آشفته و سرگردان جز آنکه تو برهانیش از خویش و بخود خوانی.( ریاض العارفین ص 53 ).آنچه من دیدم اگر خلق جهان دیدی یقین روز وشب همچون فلک سرگشته و جویاستی.( ریحانة الادب ج 1 ص 279 ) ( الذریعه جزء یکم از ج 9 ).
فرهنگ فارسی
جمال الدین محمد پیریست شوریده جان و صافی ضمیری است شیرین زبان . وی مرید پیر مرتضی اردستانی بود . دیوان او دارای چندین هزار بیت است و مثنویات عالی دارد . اسامی بعضی از آنها بدینقرار است : کشف الارواح مهر افروز شرح الواصلین روح القدس فتح الابواب محبوب الصدیقین مفتاح الفقر مشکوه المحبین معلومات مثنویات استقامت نامه نور علی نور ناظر و منظور مر آت الافراد وی در ۸۷۹ ق . در گذشت
