لغت نامه دهخدا
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) مزرعه انجیله است و انجیله از ده های وزواه قم است. ( از تاریخ قم ص 139 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) از ده های طسوج الدور قم. ( تاریخ قم ص 117 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) از ده های رستاق خوی به قم. ( تاریخ قم ص 118 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) از ده های طسوج جهرود قم. ( تاریخ قم ص 119 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) از ده های رستاق فراهان قم. ( تاریخ قم ص 119 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) از ده های الجبل قم. ( از تاریخ قم ص 136 ).
دستجرده. [ دَ ج ِدَ ] ( اِخ ) از ده های دوراخر قم. ( تاریخ قم ص 141 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان کزاز بالا بخش سربند شهرستان اراک. واقع در 18هزارگزی شمال خاوری آستانه و 10هزارگزی راه مالرو عمومی ، با487 تن سکنه ، آب آن از قنات و رودخانه هفته و راه آن اتومبیل رو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان آشتیان بخش طرخوران شهرستان اراک. واقع در 30هزارگزی جنوب خاوری طرخوران و 12هزارگزی راه مالرو عمومی ، با 375 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان طارم بالا بخش سیردان شهرستان زنجان. واقع در 42هزارگزی شمال باختری سیردان و متصل به راه مالرو عمومی طارم و جنوب قزل اوزن ، با 360 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان خدابنده لو بخش صحنه شهرستان کرمانشاهان. واقعدر 13هزارگزی شمال باختری صحنه و کنار رودخانه کنگرشاه. با 325 تن سکنه. آب آن از رودخانه کنگرشاه و راه آن مالرو است. این ده در دو محل بفاصله یک هزار گز واقع و به دستجرده علیا و سفلی مشهور است و سکنه علیا 91 تن است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ).
دستجرده. [ دَ ج ِ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان جلگه شهرستان گلپایگان واقع در 10هزارگزی شمال خاوری گلپایگان و 4هزارگزی خاور راه مالرو امامزاده ابراهیم به قلعه کان ، با 374 تن سکنه. آب آن از چشمه و قنات و چاه و راه آن مالروست. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).
