بی وزن

لغت نامه دهخدا

بی وزن. [ وَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + وزن ) که وزن ندارد. که فاقد وزن است. || که وقار و ارزش ندارد. مقابل گران سنگ :
به بی وزنان بی وزنی دهم گنج
زمین بر گاو گردون نالد از رنج.نظامی.رجوع به وزن شود.

فرهنگ فارسی

که وزن ندارد که فاقد وزن است . یا که وقار و ارزش ندارد و مقابل گران سنگ .

فرهنگستان زبان و ادب

{weightless} [فیزیک] ویژگی جسمی که در شرایط بی وزنی باشد