دانشنامه اسلامی
۱. برای از بین بردن اسبابی که باعث خشم می شود تلاش کند؛ مانند فخر ، کبر ، عجب ، غرور ، لجاجت ، استهزاء ، حرص ، دشمنی ، دوستی مال و مقام و آنچه قبلا در بحث ریشه های خشم گذشت.۲. اخبار و آثار و روایاتی را که در مذمت خشم و غضب از امامان معصوم(علیهم السلام) رسیده مطالعه کند.۳. اخبار و آثاری که در مدح و ثواب نگاه داشتن خود از خشم وارد شده تامل نماید؛ مانند این روایت که می فرماید: «هرکه غضب خود را نگه دارد، خداوند عیوب او را می پوشاند». ۴. هر کاری که می خواهد انجام دهد، نخست فکر کند و خود را از صدور آثار غضب محافظت نماید.۵. از هم نشینی با دوستانی که همیشه عصبانی و غضبناکند دوری کند.۶. تامل کند که آنچه در عالم واقع می شود همه به قضا و قدر الهی است، پس چه بسا مصلحت او در فقر و بیماری و گرفتاری باشد. خشم او کاری را درست نمی کند و مشکلی را حل نمی نماید.۷. به یاد آورد که غضب نیست مگر از بیماری دل و نقصان عقل ، که باعث آن، ضعف نفس است نه شجاعت و قوت نفس. برای همین است که دیوانه زودتر از عاقل خشمگین می شود و مریض زودتر از تندرست به غضب می آید.۸. به یاد آورد شاید روزگار برگشت روزی آن ضعیفی را که تو بر او خشم می کنی، قوت گیرد و تو زیردست او شوی و او درصدد انتقام برآید، آن وقت در برابر او چه خواهی کرد؟۹. بداند که هر حلیم و بردباری پیروز می شود و هر غضبناکی مغلوب.۱۰. به خدا پناه برد و وضو بگیرد و جلسه را ترک کند یا جایش را عوض کند.
حکایت درمان خشم
← کنترل غضب برای خدا
۱. ↑ کلینی، کافی، ج۲، ص۳۰۳
...
