لغت نامه دهخدا خوش دست و پنجه. [ خوَش ْ / خُش ْ دَ ت ُ پ َ ج َ / ج ِ ] ( ص مرکب ) خوشنواز. سازنواز نیکو. خوب ساززن. || زبردست. ماهر. خیاط خوش دست وپنجه ؛ یعنی خیاط که خوب می دوزد.
