لغت نامه دهخدا اصابت عینی. [ اِ ب َ ت ِ ع َ/ ع ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دیده شور. چشم زخم. رجوع به مجموعه مترادفات ص 116، و معانی اصابت شود.
