لغت نامه دهخدا صبح یکم. [ ص ُ ح ِ ی ِ ک ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صبح نخست. بام نخست. صبح کاذب ، مقابل صبح صادق : گروهی چو صبح یکم رویشان همه آتش و دودشان مویشان.باقر کاشی ( از آنندراج ).
