سیمین تن

لغت نامه دهخدا

سیمین تن. [ ت َ ] ( ص مرکب ) سیمین بدن. آنکه بدن وی چون نقره سپید باشد :
گفت وقت گل است باده بخواه
زآن سمن عارضین سیمین تن.فرخی.کجا شد آن صنم ماهروی سیمین تن
کجا شد آن بت عاشق پرست مهرلقای.فرخی.بت سیمین تن سنگین دل من
بتو گمره شده مسکین دل من.نظامی.نگارین روی شیرین خوی عنبربوی سیمین تن
چه خوش بودی در آغوشم اگر یارای آنستی.سعدی.

فرهنگ فارسی

سیمین بدن . آنکه بدن وی چون نقره سپید باشد .

فرهنگ اسم ها

اسم: سیمین تن (دختر) (فارسی)
معنی: سیم تن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال ابجد فال ابجد فال احساس فال احساس فال سنجش فال سنجش