برفته

لغت نامه دهخدا

برفته. [ ب ِرَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف / نف ) نعت مفعولی از برفتن در همه معانی. || درگذشته. متوفی :
از برفته همه جهان غمگین
وز نشسته همه جهان دلشاد.( از تاریخ بیهقی ).رجوع به رفتن و رفته شود.

فرهنگ فارسی

نعت مفعولی از برفتن در همه معانی یا در گذشته .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم