بخت بلند

لغت نامه دهخدا

بخت بلند. [ ب َ ب ُ ل َ ] ( ص مرکب ) که بخت بلند دارد. بلندبخت. مقبل.

فرهنگ فارسی

که بخت بلند دارا بلند بخت .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال زندگی فال زندگی فال قهوه فال قهوه فال کارت فال کارت فال رابطه فال رابطه