معنی بتره | لغت یاب

بتره

لغت نامه دهخدا

( بترة ) بترة. [ ب َ رَ ] ( اِ ) ماچه خر. ( یادداشت مؤلف ). اتان. خر ماده. ( ناظم الاطباء ).
بتره. [ ب َ رَ / رِ ] ( اِ ) تمرد. سرکشی. گردنکشی. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). لج. عناد. ( از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 193 ). || ( ص ) مجروح از زدن. ( ناظم الاطباء ). مجروح. ( آنندراج ). || ضایع. خراب شده. ( از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 193 ).