معنی گته ده | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

گته ده. [ گ َ ت ِ دِ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان بالا بخش طالقان شهرستان تهران ، در 29هزارگزی خاور شهرک ، سر راه عمومی ومالرو طالقان به شاه پل. کوهستانی ، سردسیری و سکنه آن 766 تن است. آب آن از رودخانه گرآب و دره کهارکوه. محصول آن غلات ، سیب زمینی ، بنشن و قلمستان. شغل اهالی زراعت و گله داری ، و عده ای برای تأمین معاش به تهران و مازندران میروند. صنایع دستی زنان مختصر کرباس ، گلیم ، جاجیم و شال بافی است. در جنوب ده روی کوه های میرابشم آثار ابنیه قدیم به نام قلعه دختر دیده میشود. مزارع روبار، سیکان رود، ممه رود جزء این ده است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

دانشنامه عمومی

گته ده روستایی از توابع شهرستان طالقان در استان البرز می باشد.
روستایی است در بخش بالا طالقان این ده سردسیر و کوهستانی می باشد آب این ده از رودخانۀ گرآب و درۀ کهارکوه. شغل مردم این روستا زراعت و گله داری است و عده ای در اداره های تهران مشغول به کار هستند.
اهالی گته ده تبری هستند و به گویش طبری طالقانی زبان مازندرانی صحبت می کنند. گَت در زبان تبری به معنای بزرگ می باشد و منظور از "گته ده" آبادی بزرگ است.
غلات ، سیب زمینی ، بنشن و قلمستان از محصولات این روستا است.
کرباس ، گلیم ، جاجیم و شال بافی از صنایع دستی این روستا می باشد.
در جنوب روستا روی کوه های میرابشم قلعه ای به نام قلعه دختر دیده می شود.