لغت نامه دهخدا گاوگلین. [ وِ گ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گاو سفالین و آن صراحی و ظرفی باشد که بهیأت گاو از گل سازند و پزند. ( برهان ). گاو زر.
