کوچه گردی. [ چ َ / چ ِ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل و حالت کوچه گرد. محله گردی. ( فرهنگ فارسی معین ). - امثال : یا کوچه گردی می شود یا خانه داری ؛ به سرزنش به زنانی که بسیار به مهمانی و گردش روند، گویند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || طوافی. || خانه بدوشی. دربدری. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
عمل و حالت کوچه گرد محله گردی . ۲ - طوافی . ۳ - خانه بدوشی دربدری .