پشت میز نشین

لغت نامه دهخدا

پشت میزنشین. [ پ ُ ت ِ ن ِ ] ( نف مرکب ) عضو ( کارمند ) دیوانها و ادارات.

فرهنگ معین

( ~ِ نِ ) (ص . ) کنایه از: کسی که دارای شغل دفتری است .

فرهنگ فارسی

( صفت ) کارمند دولت عضو ادارات دولتی کسی که بامور اداری مشغول باشد .

ویکی واژه

کنایه از: کسی که دارای شغل دفتری