ناموس گر

لغت نامه دهخدا

ناموس گر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) دعوی دار. اهل ادعا. مدعی :
عیب خرند این دو سه ناموس گر
بی هنر و بر هنر افسوس گر.نظامی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه صاحب ادعاست مدعی : عیب خرنداین دوسه ناموس گر بی هنر و پر هنر افسوس گر. ( نظامی )
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم