عیب تراش

لغت نامه دهخدا

عیب تراش. [ ع َ / ع ِ ت َ ] ( نف مرکب ) عیب تراشنده. عیب جوینده. عیب نهنده بر دیگران :
چه بلا عیب تراشم ، که حسد کم بادا
مشنو عیب زر ده دهی از سیم دغل.عرفی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

عیب تراشنده عیب جوینده عیب نهنده بر دیگران
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال امروز فال امروز فال چوب فال چوب فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال کارت فال کارت